पंढरपूर येथील पांडुरंगाच्या मंदिरात
धोंडीबा नावाचा भक्त नियमितपणे
झाडण्याची सेवा करत होता.
तेव्हा त्याच्या मनात विचार आला…
की विटेवर उभा राहून रोज हजारो
लोकांना दर्शन देत असणाऱ्या पांडुरंगाचे
पाय नक्कीच दुखत असतील. म्हणून
एक दिवस त्याने पांडरंगाला विचारले.

देवा तू आमच्यासाठी सारखे उभा असतोस
तुझे पाय दुखत असतील तेव्हा तू आता
विश्रांती घे. मी तुझ्या जागी उभे राहण्याची
सेवा करेन.

pandurang katha – खूपच सुंदर कथा आहे
फक्त एकदा नक्की वाचा | एक दिवसाचा पांडुरंग

त्यावर पांडुरंग म्हणाले ठीक आहे. पण
तू इथे उभा राहून कोणालाही काही
सांगू नकोस. काहीही झाले तरी बोलू
नकोस. फक्त हसत उभा रहा.

पांडुरंगाचे हे बोलणे धोंडीबा ने मान्य केले
व दुसऱ्या दिवशी सकाळी तो पांडुरंगाच्या
जागी उभा राहिला. तेव्हा भक्तांचे येणे सुरू
झाले.

श्रीमंत भक्त म्हणतो…
‘देवा मी लाखो रुपयांची देणगी
दिली आहे. माझ्या व्यवसायामध्ये
भरभराट होऊ दें.

( त्यानंतर तो श्रीमंत भक्त तेथून निघून
गेला. पण चुकून तो आपले पैशाने
भरलेले पाकीट तेथेच विसरला. पण
देवाने काहीच न करता फक्त उभे
राहण्याचे सांगितले असल्याने धोंडीबा
त्याचे पाकीट त्याला परत देऊ शकला
नाही. त्यामुळे तो फक्त हसत उभा राहिला.)

( पुढे तेथे एक गरीब भक्ताचे येणे झाले ).

गरीब भक्त म्हणतो… पांडुरंगा
हा एक रुपया मी तुला अर्पण करतो.
माझी ही धनाची सेवा स्वीकार कर.
तसेच मला नेहमी तुझ्या चरणाशी
ठेव. माझ्याकडून तुझी भरपूर सेवा
करून घे… देवा माझी बायको व
मुले दोन दिवसापासून उपाशी आहेत.
घरात अन्नाचा कण नाही, माझा सगळा
भार भी तुझ्यावर सोडला आहे. जे काही
होईल ते तुझ्या इच्छेप्रमाणे होईल…..
असा मला विश्वास आहे.

( असे म्हणून तो भक्त आपले डोळे
उघडतो. तेव्हा त्याला तिथे पैशाने
भरलेले पाकीट दिसते, तेव्हा देवाचे
आभार मानून तो ते पाकीट घेऊन जातो.
व आपल्या उपाशी बायकोला मुलांना व
इतर गरीब लोकांना अन्न देतो, धोंडीबा
काहीच न बोलता हसत उभाच असतो.

pandurang katha – खूपच सुंदर कथा आहे
फक्त एकदा नक्की वाचा | एक दिवसाचा पांडुरंग

पुढे तिथे एक नावाडी येतो. देवाला
उद्देशून तो म्हणतो… “हे पांडुरंगा
आज मला समुद्रातून खूप लांबचा
प्रवास करायचा आहे तेव्हा सर्व
व्यवस्थित होण्यासाठी आशीर्वाद दें.

( असे म्हणून तो नावाडी तेथून जाऊ
लागतो. तितक्यात तो श्रीमंत भक्त
पोलिसांना घेऊन तिथे येतो. तिथे
पाकिट नसल्याचे बघून तो श्रीमंत
भक्त पोलिसांमार्फत पाकीट
चोरल्याच्या संशयावरून नावाड्याला
अटक करायला सांगतो. तेव्हा धोंडीबाला
फार वाईट वाटते, पण तो काहीच करू
शकत नसल्याने तो फक्त उभा राहतो.)

तेव्हा नावाडी देवाकडे बघून म्हणतो…
“देवा पांडुरंगा… हा काय खेळ मांडला
आहेस…? मी काहीच नाही केले तरी
मला ही शिक्षा का….?

(हे ऐकून धोंडीबाचे हृदय गहिवरते
तो विचार करतो. की स्वत: पांडुरंग
जर इथे असला असता तर त्याने
काहीतरी केले असते. असे म्हणून
न राहवुन तो पोलिसांना सांगतो…
की पाकीट नावाड्याने चोरले नसून
ते एका गरीब भक्ताने चोरले आहे.
त्यावर पोलीस नावाड्याला सोडून
देतात. तेव्हा नावाडी व श्रीमंत हे
दोघे भक्त देवाचे आभार मानून
तेथून निघून जातात. )

रात्री पांडुरंग मंदिरात येतो
व धोंडीबाला विचारतो….
“कसा होता दिवस…..?

धोंडीबा म्हणतो… पांडुरंगा मला
वाटले होते की इथे उभे राहणे फार
सोपे काम आहे. पण आज मला
कळाले की हे काम किती अवघड
आहे. यावरून कळते की तुझे दिवस
हे सोपे नसतात. पण देवा मी आज
एक चांगले काम पण केले… असे
म्हणून तो घडलेले सर्व काही देवाला
सांगतो.

तेव्हा पांडुरंग निराश होऊन त्याला
म्हणतो… शेवटी तू माझ्या आज्ञेचा
भंग केलास. तुला सांगितले होते की
तू कोणालाही काहीही बोलू नकोस.
पण तू ऐकले नाहीस तुझा माझ्यावर
(देवावर) विश्वासच नाही. तुला काय
वाटते की मी भक्तांच्या हृदयातील
भावना ओळखू शकत नाही….?
धोंडीबा मान खाली घालून उभा राहतो…..
पांडुरंग पुढे म्हणतात…..

अरे त्या श्रीमंत माणसाने दिलेल्या
देणगीतील पैसे हे चुकीच्या मार्गातील
आणि भ्रष्टाचारातील होते आणि त्या
पैशांच्या बदल्यात त्याला व्यवसायामध्ये
माझ्याकडून भरभराट हवी होती. त्यामुळे
पाकीट हरवण्याचा खेळ मला करावा
लागला. जेणेकरून ते पैसे चांगल्या मार्गाला
वापरून त्याच्या पदरातील पापाचा साठा
कमी होणार होता.

त्या गरीब भक्ताकडे फक्त शेवटचा
एकच रुपया राहिला होता…. तरी
देखील श्रद्धेने व भक्तीने त्याने मला
तो अर्पण केला. म्हणून पैशाचे पाकीट
मी त्याला दिले कारण तो सर्व पैसे
फक्त गरीब लोकांसाठी वापरतो
आणि त्याने तसेच केले.

pandurang katha – खूपच सुंदर कथा आहे
फक्त एकदा नक्की वाचा | एक दिवसाचा पांडुरंग 

त्या नावाड्याने काहीही चुकीचे केले
नव्हते. पण तो समुद्रामध्ये लांबच्या
प्रवासाला जाणार होता. तेथील वातावरण
आज खूप खराब आहे. मोठमोठ्या लाटा
जोराने वाहत आहेत. या परिस्थितीत तो
आपली नाव वाचवू शकला नसता व
त्याचा प्राण गेला असता. म्हणून मी
त्याला अटक करण्याचा खेळ रचला.

जेणेकरून तो तुरुंगात बंद राहील व
मोठ्या संकटापासून सुटेल. पण तुला
वाटले की आपण एक दिवसाचा देव
झालो म्हणजे आपण सगळे समजू
लागलो. पण तू तर सर्व खेळावर पाणी
सोडले आणि नेहमी जे होते तेच आज
पण झाले. देव मनुष्यासाठी चांगले खेळ
रचतो… पण मनुष्यच त्यावर पाणी सोडतो.

तात्पर्य एवढेच देव जे काही करत आहे
ते फक्त आपल्या चांगल्यासाठीच करत
आहे आपण फक्त देवावर विश्वास ठेवून
धीर बाळगला तरी सर्व काही व्यवस्थित
होते.

एका वारकऱ्याची श्रीमंती | जय हरी विट्ठल..!

एका वारकऱ्याची श्रीमंती | जय हरी विट्ठल..! | Sunder Vichar Marathi

#aashadhiekadashi #pandurang #adhikmaas2023 #आषाढीएकादशी #अधिकमास #पांडुरंगकथा #viral #pandurangkatha #vitthalkatha #katha #pauranik #pauranik_katha