वाढदिवसाच्या हार्दिक शुभेच्छा बायको…! माझा बोलका आरसा…!
जो माझ्या यशाच्या वलयाने झळाळत नाही…
आणि अपयशाने झाकोळत नाही. जे आहे ते आहे आणि नाही ते नाही हे ठामपणे सांगण्याची कला असणारा…!
दोन्ही हातांनी माझे घरटे सांभाळून… मला भरारीची उमेद देणारा…! प्रत्येक धाडसी निर्णयात… बिनधास्त लढ… मी आहे… असा विश्वास देणारा…! हरलो तर कवेत घेणारा आणि जिंकलो तर अभिमानाने माझ्याचकडे पाहणारा…! स्वतःला पारखण्याची संधी देणारा आणि
माझ्यात मिसळूनही स्वतःचे स्वतंत्र अस्तित्व जपणारा…!
तू आहेस म्हणून माझ्या असण्याला अर्थ आहे… तुला वजा केले तर… माझे सारे जगणे व्यर्थ आहे…!
एकदा एका कावळ्याने आपल्या पायात चांगला मोठा मासाचा तुकडा घेतला आणि उडायला लागला. उडता-उडता तो विचार करत होता की एखाद्या शांत
ठिकाणी थांबून मस्त या मासाचा आनंद घ्यावा. एखादी शांत जागा शोधत असतांना त्याच्या लक्षात आले की, काही गिधाडे आपल्या मागे लागली आहेत. त्या गिधाडी पाहुन कावळा खूपच घाबरला. कावळ्याला वाटू लागले की, ही माझ्या मागे असलेली गिधाडे मला मारण्यासाठीच माझ्या मागे लागलेली आहेत. त्या गिधाडां पासून आपला जीव वाचविण्यासाठी सुटण्यासाठी आता कावळा खूप जोरात आणि खूप उंचीवरून उडायचा प्रयत्न करू लागला. पण… कावळ्याने त्याच्या पायात दाबून ठेवलेल्या मांसाच्या जड तुकड्यामुळे हे काही शक्य होईना. कावळ्याला चांगलाच दम भरला… मासाच्या तुकड्यामुळे त्याला काही जोरात आणि उंचीवर उडता येईना. ही सगळी गंमत एक गरुड बघत होता. शेवटी तो गरूड पक्षी उडत कावळ्याच्या जवळ आला आणि म्हणाला… का रे बाबा…! ही काय भानगड आहे…? तु एवढा का घाबरला आहे…? आणि एवढा का दमला आहे की… तू एवढ्या जोरात श्वास घेत आहे…?
तो कावळा म्हणाला, हे गरूडा…! ही गिधाडे खूप वेळा पासुन माझ्या मागे लागली आहेत. ती माझ्या जिवावर टपली आहेत. या गिधाडी पासुन बचाव करण्यासाठी मी आणखीन उंचावरून उडायचा प्रयत्न करतो आहे.
कावळ्याचे हे बोलणे ऐकुन तो गरूड म्हणाला, अरे ती गिधाडे तुझ्यामागे नाहीत, तर तुझ्या या पायात दाबलेल्या मांसाच्या तुकड्यासाठी तुझ्या मागे लागली आहेत. तो तुकडा जड असल्यामुळे तुला फारसे उंचावरून उडता पण येत नाही. फेकुन दे तो मांसाचा तुकडा आणि बघ काय होते ते…!
कावळ्याने गरुडाच्या सांगण्याप्रमाणे केले. त्याने तो मांसाचा तुकडा आपल्या
पायामधून सोडुन दिला. कावळ्याच्या मागे लागलेली सगळी गिधाडे त्या मांसाच्या तुकड्याकडे गेली. मांसाच्या तुकड्याचे कमी झाल्याने त्या कावळ्याला पण हलके वाटले
आणि त्याने आकाशात आणखीन उंच भरारी घेतली.
आपण सगळेजण कावळेच आहोत आणि असाच एक मांसाचा जड तुकडा
आयुष्यभर आपल्या पायात पकडुन आपण जगत असतो. या मांसाच्या तुकड्याचे नाव आहे… अहंकारम्हणजेच मीपणा किंवा स्वतःविषयीच्या काही भ्रामक कल्पना.
प्रत्येकाला अहंकार हा असतोच. आपल्याला हरभऱ्याच्या झाडावर चढवणारे अनेक जण भेटत असतात आणि आपण पण अगदी आनंदाने हरभ-याच्या झाडावर चढत असतो. मी एक खास व्यक्ती आहे…! मी खूप हुषार किंवा बुद्धीमान आहे…! मला सगळे काही कळते किंवा समजते…!
माझ्याकडे भरपूर संपत्ती आहे अशा प्रकारचे भ्रम अनेकांना झालेले असते.
माझी अब्रू…. माझी प्रतिष्ठा… घराची अब्रू अशा नावाखाली अनेक जण या भ्रामक कल्पना प्राणपणाने जपत असतात. मग या साठी शत्रुत्व आले तरी चालते, माणसे तुटली तरी चालतात, नातेसंबंध संपुष्टात आले तरी त्याची त्यांना पर्वा नसते. त्यांना त्यांचा अहंकारनावाचा मांसाचा तुकडाच प्राणप्रिय असतो. मग कितीही गिधाडे मागे लागली तरी त्याची यांना पर्वा नसते.
गिधाडे उंच उडुन जातात पण हे मात्र मागेच राहतात. पण ज्यांना
अहंकारनावाचा मांसाचा तुकडा सोडणे जमते तेच उंच भरारी
घेऊ शकतात.
एकदा तरी आपला अहंकार बाजुला ठेऊन बघा. विसरून बघा.
अहंकारा पासुन सुटका करून बघा…! बघा काय चमत्कार होतो ते…!
वास्तव आणि विस्तव – Good Thoughts In Marathi – Sunder Vichar
माझ्या नोकरीच्या ठिकाणी एक गोडावून आणि ऑफिस चे काम सुरु झाले… सिमेंट, रेती, विटा
लोखंड येऊन पडत होता.
ठेकेदाराने मजूर बोलविले, एक दिवस एक मजूर बाई, तिचा नवरा आणि तिच्या हातात जवळपास
सहा महिन्याचे बाळ यांच्यासह आली. तिच्या मागे एक बारीक से कमजोर चार वर्षाचे पोर ओढल्या
सारखे चालत होते.
गाडीतून समान उतरवून लगेच त्या बाईने बांधकाम होत असलेल्या कंपनीच्या आवारात दोन लाकडी
खांबांना एक जुनी साडी बांधली आणि त्या झोळीत ते पोर झोपवले. मोठ्या पोराच्या हातात वाळलेल्या
भाकरीचा तुकडा दिला. बाई कामाला लागली. जागा साफ करून तिने नवऱ्याच्या मदतीने लाकडी
खांबावर पत्रे टाकून झोपडी तयार केली. नवीन ऑफिस इमारतीचे काम जोमात सुरु झाले.
दोघे नवरा-बायको इतर मजुरांसह दिवसभर काम करत.
कंपनीतील काही सामान वापरण्याची परवानगी घेण्यासाठी ते माझ्याशी बोलत असत…!
बघता-बघता गोडाऊन उभा राहिला. तिचे फाटक्या कपड्याच्या झोळीत झोपणारे पोरही आता
दगड-वाळूत खेळू लागले. पावसाळा सुरू झाला तशी तिची रवानगी अर्धवट बांधलेल्या गोडाऊनमध्ये
झाली.
मी तिला कधी आरामात बसलेले बघितले नाही. बंगला बांधणारा ठेकेदार सकाळी यायचा आणि
संध्याकाळी निघू जायचा… आमचे मालक तर महिन्या-दोन महिन्यांनी एखाद्या वेळी यायचे.
एरव्ही ही दोघे दिवसरात्र मेहनत करत. दिवसभर ती मुंगीसारखी सतत काम करत असे.
आमच्या बोलण्यात ती मोठ्या हौशीने घराच्या बांधकामाविषयी, झालेल्या कामाविषयी सांगायची.
हळुहळू गोडाऊन आणि ऑफिसची इमारत पूर्ण झाली… मग प्लास्टर. लवकरच ऑफिसच्या
आतबाहेर छान पांढरा रंग दिला गेला.
Good Thoughts In Marathi | Sunder Vichar | वास्तव आणि विस्तव
एक दिवस एका लहान गाडीत ठेकेदाराचे सामान पावडा, कुदळ,घमेल, आणि इतर लहान सामान
ठेवतांना दिसले. गाडीचा ड्रायव्हर त्या बाईशी बोलला. तिने लगेच टोपलीत मुलाला ठेवले, मोठ्या
मुलाला गाडीमध्ये उभे केले आणि दोघेही नवरा बायको त्या गाडीत बसले…
गाडी निघाली…!
गाडी फिरून माझ्याकडेच आली… ड्रायव्हर ने मला गाडीतील सामान दाखविला, आणि म्हणाला
साहेब.. मी ठेकेदाराचेच समान गाडीत टाकले आहे, तुमच्या कंपनीचा कोणताच सामान मी
गाडीत टाकला नाही…!
मी एक नजर गाडीतील सामानाकडे फिरवली… तसेच ते दोघेही मला म्हणाले…
साहेब, आमचा येथील मुक्काम संपलेला आहे आम्ही जात आहोत….!
मला बरे नाही वाटले…. मी म्हटले… का असे अचानकपणे जात आहात…?
काम तर खुप बाकी आहे…
ती बाई म्हणाली… ठेकेदाराचे नवीन साईटीवर काम सुरू होणार आहे…
गाडी सुरु झाली आणि निघू गेली.
मी आपल्या खुर्चीवर येवून बसलो आणि मला विचार पडला की… एखाद्या चिमणीने गवताची एकेक
काडी जमा करून घरटे बांधावे… तसे तिने जीव ओतून काम केले त्यांनी. कधी आपलेही असे घर
असावे असे त्यांना वाटत नसेल का…? कसे यांचे जीवन…? यांनी राबराबून दुसऱ्यांचे इमारती
उभारायचे. ते पूर्ण झाल्यावर सारे सोडून निघून जायचे…!
जवळजवळ पूर्ण वर्षभर ते नवरा-बायको ज्या घरात राहिले… त्यांचा संसार फुलला,
जे इमारत त्यांनी इतक्या कष्टाने उभे केले, ते सगळे किती सहज सोडून ते चालले होते.
कसला मोह नाही…. कसला लोभ नाही…. कसलीच तक्रारही नाही.
अगदी आनंदी चेहऱ्याने निरलसपणे तो साधाभोळा जीव निघाला. कुठल्यातरी अज्ञात साईटीवर
पुन्हा कुणा दुसऱ्याचे घर बांधायला….
Good Thoughts In Marathi | Sunder Vichar | वास्तव आणि विस्तव
मनात विचार आला. जीवन यांना आपल्यापेक्षा जास्त चांगले कळलेले नाही का…?
तसे पाहिले तर आपल्या सगळ्यांना एक दिवस असेच जायचे नाही का…? जे मिळविले, निगुतीने सजविले,
ते तसेच सोडून जावे लागणार नाही का…? त्या ‘वरच्या मालकाचा’ निरोप आला की आपल्यालाही
दुसऱ्या साईटीवर नव्या कामाला जावे लागेल. कोण थांबू शकते…? अगदी एक क्षण, एक श्वासतरी
जास्त मिळतो
का कुणाला…? सर्वांना जावेच लागते की…! पण दुसऱ्याचे घर बांधून, सजवून त्यांचे विश्व अधिक सुंदर
करून इतके निरिच्छपणे, निरलसपणे, नि:संगपणे जाणे आपल्याला जमणार आहे का…?
आप कैमरे की नजर में हो-सुंदर विचार-cctv-सुंदर-विचार-हिंदी-सुविचार-इमेज-vijay-bhagat-vb-good-thoughts-good-thoughts-in-hindi-with-images
प्रभु हमारे द्वारा किये जाने वाले सभी प्रकार के कर्मों को देख रहा होता है…!
अब मन में सवाल यह आता है की… प्रभूका नजर रुपी कैमरा महत्वपूर्ण है या इस
आधुनिक युग का कैमरा…? जो आज कल सभी जगह लगा होता है…और सभी जगह
लिखा होता है,“आप कैमरे की नज़र में है“इसे पढते ही हर व्यक्ति चौकन्ना हो जाता है.
और ग़लत काम करने का विचार त्याग देता है.
जबकी ये मानव द्वारा बनाया सिर्फ एक यंत्र है. हम भूल जाते हैं की, हम हर समय प्रभू की
नज़र में हैं,और वहाँ की नज़र ना ख़राब होती है, ना बंद होती है ना किसी के आधीन
होती है, मतलब बचाव का कोई तरीका नहीं है…! इस लिये याद रहे…
आप कोई भी अच्छा या बुरा काम करते हैं तो… आप हमेशा प्रभु की नजर रुपी कैमरे
की निगरानी में बने हुए हैं.
फ़रक सिर्फ इतना है की… आधुनिक युग का कैमरा तो दिखाई दे जाता है,
लेकीन प्रभु कीनजर रुपी कैमरा दिखाई नहीं देता, परन्तु महसूस तो किया ही
जा सकता है.
आप कैमरे की नजर में हो | Suvichar | Good Thoughts In Hindi
सभी संघर्ष, लड़ाई, झगड़े, रागद्वेष, कलह इसी कारण से हैं की… अभिमान से ग्रस्त
इंसान अपने आपको सबसे आगे देखने का प्रयत्न करता है, और दूसरे को पीछे.
इस आगे – पीछे के संघर्ष से ही यह विषाक्त बातें फूट पड़ती हैं… लेकीन नम्रता इसका
समाधान करती है. नम्रता का नियम है, सारे जीवों के अन्त में अपनी गिनती करना,
पहले नहीं. अपनी गिनती पहले करना – यह तो अभिमानी का नियम है…!
जब मानव मात्र सबको आगे स्थान देकर अपने लिये पीछे गिनने लगेंगे तो यह सारे
संघर्ष ही समाप्त हो जायेंगे.
बड़प्पन का यही नियम भी है कि जो व्यक्ति बड़ा बनने की कोशिश करेगा,
वह सबसे छोटा बनता दिखाई देगा.
यह संसार तो दो क्षण का विराम है, शरीर यात्रा का एक ठहराव है,
जैसे मुसाफिर रुक जाये वॄक्ष के तले धूप से थका माँदा …फ़िर चल पड़ता है…!
यहाँ घर नही है ….यहाँ तो बस अतिथिशाला है. संत सद्गुरु का सारा संदेश इस छोटी
सी बात मे समा जाता है कि संसार अतिथिशाला है ….और जिसे ये बात समझ आ जाती
है की… संसार अतिथिशाला है, फ़िर वो इस संसार को संवारने में…सजाने में… लड़ने में…प्रतिस्पर्धा में…ईर्ष्या में… जलन में… अपना समय व्यर्थ नही करता.
फ़िर वह सारी शक्ति से पंख खोल कर उस अनंत यात्रा पर निकल जाता है,
जहाँ शाश्वत घर है , सदा रहने वाला जीवन है, जहाँ लेशमात्र भी दुःख नहीं है,
आवागमन के चक्कर से मुक्त…! अब ना कोई संगी है ना कोई साथी है कहा है परिजन…!
सब छूट गये पीछे… मृत्यु से पहले आत्म साक्षात्कार ना हो जाये तो जीवन व्यर्थ है.
मृत्यु से पहले जाग के जाना… आनंदित हो के जाना… आवागमन से छूट के जाना ही जीवन की शिक्षा है.जीवन वही सफल है जो आवागमन से छूट गया है.
मौत उनके लिये मौत नही बनी प्रभु का द्वार बनी…!मौत उनके लिये समाधि बनी…!
आनंद की अनुभूति बनी…!
आप कैमरे की नजर में हो | सुंदर विचार | Good Thoughts In Hindi On Life
सत्य है की लोहे से ही लोहे को काटा जा सकता है… और पत्थर से ही पत्थर को तोडा जा सकता है… परंतु ह्रदय चाहे कितना भी कठोर क्यों ना हो उसको पिघलने के लिए कभी
भी कठोर वाणी कारगर नहीं हो सकती क्योंकि वह केवल और केवल नरम वाणी से ही पिघल सकता है.
क्रोध को क्रोध से नहीं जीता जा सकता… बोध से जीता जा सकता है.
अग्नि अग्नि से नहीं बुझती जल से बुझती है…! समझदार व्यक्ति बड़ी से बड़ी बिगड़ती स्थितियों को दो शब्द प्रेम के बोलकर संभाल लेते हैं. हर स्थिति में संयम रखो…
संयम ही आपको क्लेशों से बचा सकता है.
आँखों में शर्म रहे और वाणी नरम रहे तो समझ लेना परम सुख आपसे दूर नहीं.
शब्द भी रूठते हैं…
अपने गलत इस्तेमाल होने पर…
हमने देखा है…
शब्दों को भी अकसर रूठते हुए.
आप कैमरे की नजर में हो | सुंदर विचार | Good Thoughts In Hindi On Life
बुद्धिमान व्यक्तियों का सहज स्वभाव होता है कि वे किसी की बुराई की अपेक्षा अच्छाई
पर अधिक नजर रखते हैं. संभव हो तो बुराई को अनदेखा ही कर जाते हैं…
और अगर उसकी बात करने की जरूरत भी पड़ती है तो वह निंदा के रूप में नहीं… असावधानी के रूप में करते हैं…! वह भी इस ढंग से की सामनेवाले पर उसका प्रभाव प्रतिक्रियात्मक नहीं सृजनात्मक असर पड़े.
गुणों को आगे रखकर किसी के अवगुणों की गई चर्चा व्यक्ति को सुधार कीओर
प्रेरित करती है. इस प्रकार सुधरा हुआ व्यक्ति सब से पहले उस सज्जन व्यक्ति का ही
भक्त बन जाता है.
अपनी जीवन नीति में इस नियम का पालन करने वाले अपने व्यक्तित्व में
प्रभावशीलता का अर्जन करते हैं और अपने जीवन को प्रभावशाली बनाते है.
शब्द शब्द में हो…ब्रह्म
शब्द शब्द में हो…सार
आप कैमरे की नजर में हो-सुंदर विचार-cctv-सुंदर-विचार-हिंदी-सुविचार-इमेज-vijay-bhagat-vb-good-thoughts-good-thoughts-in-hindi-with-images